ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ, αλλά σε μια στιγμή της ζωής μου βρέθηκα σ' ένα δρόμο δύσκολο και αγωνιώδη.
Όλα άρχισαν με μια κρίση ζήλιας για την κοπέλα μου. Μια μέρα προτίμησε να βγει με τις συμμαθήτριες της από το σχολείο και να ακυρώσει το ραντεβού μας. Από εκείνη τη στιγμή, άρχισαν να περνούν από το νου μου ιδέες και συναισθήματα ήττας — βασανιστικά, όπως πάντα.
Είχα κουβεντιάσει στην ψυχοθεραπεία σχετικά με τη σημασία που έχει να ζούμε την απώλεια όπως είναι, όμως, εκείνη τη στιγμή ένιωθα αληθινή πίκρα.
«Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να μοιράζομαι την κοπέλα μου με τις φιλενάδες της, με τους φίλους μου και με τις κοπελιές τους. Το λέω έτσι επίτηδες, για να το ακούσω και να αντιληφθώ τι βλακεία λέω. Σου ζητώ βοήθεια. Όταν κάτι είναι δικό μου —όσο παλαιολιθικό κι αν ακούγεται αυτό, όπως λες κι εσύ—, νιώθω ότι μπορώ να το παραχωρώ ή όχι μόνο όταν εγώ θέλω, για όσο χρόνο θέλω. Γι' αυτό είναι δικό μου.»
Ο Χόρχε άφησε την τσαγιέρα κι άρχισε να διηγείται:
Βάδιζε αφηρημένα στο δρόμο όταν, άξαφνα, το είδε. Ήταν ένα θεόρατο και όμορφο βουνό από χρυσάφι.
Ο ήλιος το έλουζε και η επιφάνεια του έστελνε πολύχρωμες ανταύγειες που το έκαναν να μοιάζει με διαστημικό αντικείμενο βγαλμένο από ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ.
Το κοίταξε για λίγο υπνωτισμένος.
«Άραγε, ανήκει σε κάποιον;» συλλογίστηκε.
Κοίταξε ολόγυρα αλλά δεν είδε κανέναν.
Τελικά, πλησίασε και το άγγιξε. Ήταν ζεστό.
Πέρασε τα δάχτυλα του στην επιφάνεια κι ένιωσε πως η απα-λότητά του στην αφή ήταν ανάλογη της λάμψης και της ομορφιάς του.
«Το θέλω δικό μου» σκέφτηκε.
Πολύ απαλά, το σήκωσε κι άρχισε να περπατάει μ' αυτό αγκαλιά έξω από την πόλη.
Μαγεμένος, μπήκε τελικά στο δάσος και κατευθύνθηκε προς ένα ξέφωτο.
Εκεί, κάτω από τον ήλιο του απογεύματος, τοποθέτησε το χρυσάφι με προσοχή στο χορτάρι κι έκατσε να το θαυμάσει.
«Είναι η πρώτη φορά που έχω κάτι πολύτιμο μόνο για εμένα. Κάτι δικό μου. Μόνο δικό μου!» — σκέφτηκαν και οι δύο ταυτοχρόνως.
«Όταν κατέχουμε κάτι και γινόμαστε εξαρτημένοι σκλάβοι του, τότε ποιος ανήκει σε ποιον, Ντεμιάν;»
Ποιος έχει ποιον;
Απόσπασμα από το βιβλίο του Jorge Bucay με τίτλο «Να σου πω μια ιστορία»
Διαβάστε περισσότερα:
01 - Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας – Μια διδακτική ιστορία
02 - Κοινός Παράγοντας - Jorge Bucay
03 - Το βυζί ή το γάλα - Jorge Bucay
04 - Tο Τούβλο Μπούμερανγκ - Jorge Bucay
05 - H Αληθινή Αξια του Δαχτυλιδιού - Jorge Bucay
06 - Ο Κυκλοθυμικός Βασιλιάς - Jorge Bucay
07- Τα Βατραχάκια στο Αφρόγαλο
08 - Ο Άνθρωπος που νόμιζε πως ήταν νεκρός
09 - Ο Θυρωρός του πορνείου
10 - Δυο Νούμερα Μικρότερα
11 - Ξυλουργείο "Το Εφτά"
12 - Κτητικότητα
13 - Διαγωνισμός τραγουδιού
ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ;
KANE LIKE ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ street2310.blogspot.com
|  |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου